Ahmet Rasim

Ahmet Rasim Biyografisi

Ahmet Rasim, 1864 yılında İstanbul’da Fatih’in Sarıgüzel mahallesinde doğmuştur. Babası Menteşeoğulları’ndan Kıbrıslı Bahaeddin Efendi, annesi Nevbahar Bayan’dır. Babası, daha o doğmadan evi terk etti. 1875 yılında eğitimine Darüşşafaka’da başladı, 1883 yılında birincilikle bitirdi. Kendi çabasıyla Fransızca öğrendi. Mezuniyetinin ardından Posta ve Telgraf Nezareti’nde memur oldu.
Memur olarak kalmak istemeyen Ahmet Rasim, yazısı Ahmet Mithat Efendi’nin Çevirmen-ı Hakikat gazetesinde yayımlandı. Onbeş ay süren memurluktan ayrılıp Kendini büsbütün gazeteciliğe, yazarlığa verir. Ceride-i Havadis’te fenni konularla ilgili yazı ve tercümeler yayımlamaya başladı. Bir zaman Mekteb-i Behrami adlı okulda ve Komonto Musevi okulunda öğretmenlik yaptı. Ahmet Mithat Efendi’den gördüğü teşvik doğruca 1885’ten daha sonra kendisini en ince ayrıntısına kadar gazeteciliğe verdi.

1908’de Hüseyin Rahmi Gürpınar ile birlikte 37 sayı süren “Patavatsız ile Güllâbi” adlı bir espri gazetesi çıkardı. Ahmet Rasim, gazeteciliğe Malumat, Sabah, Sebat, Güneş, Maarif, Resimli Gazete, Mecmuai Ebüzziya, Türk YurAy, İkdam, Yersiz, Basiret, Tanım-i Efkar, Zaman, Akşam, Cumhuriyet gazete ve dergilerindeki yazılarıyla devam etti. Zamanındaki hemen hemen tüm gazete ve dergilerde yazılar yazmıştır. Yazdığı mizah dergileri; Eşref, Davul, Karagöz, Hacivat’tır.

1898’de Alman İmparatoru II. Wilhelm’in Suriye gezisi esnasında Malûmat gazetesi kadar Suriye’ye, 1916’da da Sabahleyin gazetesince harp muhabiri olarak Romanya cephesine gönderildi.

50 yılı bulan yazı hayatında farklı edebi türlerde ve fazla sayıda eser verdi. Dönemin İstanbul hayatının ayrıntıları üzerinde durduğu fıkralarıyla tanındı. Dünyayı ve insanları hoş ve gülünç tarafları ile ele bölge Ahmed Rasim’in eserlerinde yaşama sevinci her şeye hakimdir. Mal Varlığı-i Fünundan uzak durmuştur

Okullar için yazdığı tarih, dil bilgisi, yazım ve aritmetiksel gibi çeşitli konulardaki eserlerini kitap halinde bastırdı. Liselerde okutulmak üzere yazdığı Resimli ve Haritalı Osmanlı Tarihi, 1910-1912; bu dört ciltlik yapıt 1966’da yeni harflerle Meydan gazetesinde yayımlandı.

Menâkıb-ı İslâm adlı kitabı dolayısıyla Abdülhamit II‘den Mecîdî nişanı aldı.

Müzik alanında da eserler veren Ahmet Rasim, besteleri de kendisine ait olan öyle fazla şarkı sözü yazdı. Yetmiş değin şarkı sözü (güfte) yazmış, bunların çoğunu kendisi bestelemiştir. Uşşak makamındaki “Bu akşam gün batarken / Sakın geç kalma, erken gel” dizeleri ile başlayan güfteler ona aittir.

1927’de TBMM‘nin üçüncü ve dördüncü dönemlerinde İstanbul milletvekili oldu. İki dönem süren milletvekilliği sırasında hastalığından ötürü fazla zaman Meclis toplantılarına bile katılamamıştır.

1885 yılında evlenen ve Ahmet Rasim’le evlilikleri onyedi yıl süren Sadberk Bayan, 1902 yılında öldüğünde Ahmet Rasimyaşadı. Dört oğlu, iki kızı olmuştur.

Gazeteci, tarihçi, yazar Ahmet Rasim 21 Eylül 1932’de Heybeliada’ daki evinde 68 yaşında öldü.

Eserlerinden Bazıları :
Roman Ve Öykü :
Kiralık Konak (1922)
Nur Baba (1922)
Hüküm Gecesi (1927)
Sodom ve Gomore (1928)
Yaban (1932)
Ankara (1934)
Bir Sürgün (1937)
Panaroma (2 deri, 1953)
Her Zaman O Şarkı (1956)
İlk Sevgi (1890)
Bir Sefilenin Belge-ı Metrukesi (1891)
Hoş Eleni (1891)
Mesakk-ı Hayat (1891)
Leyâl-i Izdırap (1891)
Mehalik-i Yaşam (1891)
Endişe-i Yaşam (1891)
Meyl-i Dil (1891)
Tecârib-i Yaşam (1891)
Afife (1892)
Okul Arkadaşım (1893)
Acemi Aşk (1893)
Numune-i Hayal (1893)
Acınacak Halde Genç (1894)
Gam-ı Hicran (1896)
Sevda-yı Sermedî (1895)
Asker Oglu (1897)
Nâkâm (1897)
Ülfet (ikinci basılışı “Hamamcı Ülfet” adıyladır) (1898)
Belki Ben Aldanıyorum (1909)
İki Güzel Günahkâr (1922)
İki Günahsız Sevda (1923)
Bir Serencam (1914)
Rahmet (1923)
Ulusal Savaş Hikâyeleri (1947)

Şiir:
Erenlerin Bağından (1922)
Okun Ucundan (1940)

Oyun:
Nirvana (1909)

Hatıra:
Mecbur Diplomat (1955)
Anamın Kitabı (1957)
Vatan Yolunda (1958)
Politikada 45 Yıl (1968)
Gençlik ve Edebiyat Hatıraları (1969)

Monografi:
Ahmet Haşim (1934)
Atatürk (1946)

Makale:
İzmir’den Bursa’ya (1922, Halide Edip Adıvar, Falih Rıfkı Atay ve Mehmet Asım Zihin ile birlikte)
Kadınlık ve Kadınlarımız (1923)
Seçme Yazılar (1928)
Ergenekon (iki cilt, 1929)
Alp Dağları’ndan ve Miss Chalfrin’in Albümünden