Ahmet Kutsi Tecer

Ahmet Kutsi Tecer Biyografisi

Ahmet Kutsi Tecer, Türk şair, oyun yazarı.
4 Eylül 1901‘de, Kudüs‘te dünyaya gelen Tecer, 1929‘da İstanbul Darülfünunu Felsefe Bölümü’nü bitirdi. Bir süre edebiyat öğretmenliği yaptıktan ve Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Dairesi üyeliğinde bulunduktan sonradan, 1942 – 1946 yılları arasında milletvekilliği yaptı.

1949 – 1951 seneleri arasında öğrenci müfettişi olarak Fransa’da bulundu.

Edebiyata şiirle başlayan, Ömer Seyfettin ve Ali Canip’in başlattığı, Yeni Lisan ve Milli Edebiyat akımı, Beş Hececiler’den sonradan, heceye yeni ses ve söyleyiş imkanları getiren Tecer, döneminde yazdığı aşk şiirleriyle gençlerin büyük beğenisini kazanan lirik bir şair olan, Faruk Nafiz Çamlıbel‘in yolundan yürüdü.

Orhan Veli neslinden önce, Türk şiirini sade, saf ve çıplak hele getirenlerin başında gelen Tecer, genelde, ırk şiirinin sekizli ve onbirli hece ölçüsüne ve ulusal nazım birimi olan dörtlüğe alt kaldı. Bazen şiirlerinde yeni ölçülere yer veren Tecer, insanlar şiirinde çokça görülen rediflere o kadar yer vermeyip nakaratlardan faydalanma yoluna gitmiştir. Kafiyelerin dizilişi üstünde dikkatle durarak, düz ve çapraz kafiye yanına, yeni uyak düzenlemeleri de yapan Tecer, yalnız halk müziği edebiyatı sınırları içinde kalmayarak, Türk edebiyatını bir bütünüyle tanımaya çalışmıştır.

İlk şiiri, 1921‘de, Dergâh Dergisi’nde yayınlandıktan sonra şiirleri, Milli Mecmua, Varlık, Oluş, Yücel ve Ankara Halkevi‘nin çıkardığı, kısa bir süre de kendisinin yönettiği Ayla gibi dergilerde yayınlanmaya başladı.

1932‘de “Şiirler” adlı kitabında topladığı şiirlerinden sonradan yazdıkları yalnızca dergilerde kaldı.

Şiir bakımından en bereketli olduğu dönem olan, 1933 – 1938 yılları arası Tecer, ilk şiirlerinde daha fazla romantik aşıkları, vefat, yalnızlık, üzüntü gibi bireysel temaları işleydi, daha sonraları, millet kültürünün zengin kaynaklarıyla tanışmasıyla, birazcık da dönemin havasına uygun bir şekilde, ülke ve toplum sorunlarına yöneldi. Damak, Başbaşa, Ortada, Bir Toprak İşçisine, Çıngırak, Ilgaz Dağlarından, Keremin İlhamiyle, Kır Uykusu, Nerdesin, Orda Bir Köy Var Uzak, Seni Seviyorum Aramak İsterdim, Tecer’in şiirlerinden bazılarıdır.

Tecer’in, 1940’da yazdığı, Köylü Temsilleri adlı bundan başka çözümleme kitabı vardır.

Orta oyunu tekniklerini kullanarak yazdığı, ve Batı‘ya özenenleri eleştirdiği, eski bir istanbul mahallesini, tüm havası, kişileri, töreleri ile tanıttığı Köşebaşı ve Köroğlu Destanı‘ndan esinlenerek, maceraları ve insanlığı içtenliğiyle anlattığı, 1949’da yazdığı Koçyiğit Köroğlu adlı manzum piyesi, Türk Edebiyatı’nın manâlı örneklerindendir. 1947’de yazdığı Yazılan Bozulmaz, 1959’da yazdığı Bir Pazar Günü ve 1961’de, en son yazdığı ve yayımlanmayan Satılık Konut, Tecer’in oyunlarıdır.

Cumhuriyet Dönemi şairlerinden olan Tecer, ilk olarak Sivas edinmek üzere, dağıtılmış Anadolu şehirlerinde öğretmenlik yapmıştır. Folklor ve ırk edebiyatı çalışmalarına büyük önem veren Tecer, şiirinin ve çalışmalarının kaynağını bulduğu Sivas’ta, bulunduğu 1930 – 1934 yılları aralarında çoğu etkinlikler düzenledi, dernekler kurdu, halkevleri ve halk müziği odalarıyla ırk bilimine kayda değer katkılarda bulundu. Bu dönemde, ilk önce, Insanlar Şairleri Derneği’ni kuran Tecer, 1933 yılında, Aşık Veysel‘i, keşfederek, Türk Edebiyatı’na kazandırmıştır.

1950‘de UNESCO Merkez Yönetim Kurulu üyeliğine getirilen Tecer, Türkiye‘ye döndükten daha sonra, emekli olduğu 1966 yılına değin, İstanbul’da öğretmenlik yapamaya devam etti.

Tecer, 23 Temmuz 1967‘de, İstanbul’da vefat etti.

Eserleri:
ŞİİR: 1932 – Şiirler
1980 – Tüm Şiirleri (ölümünden sonradan)
OYUN:
1947 – Yazılan Bozulmadan
1948 – Köşebaşı
1949 – Köroğlu
1957 – Beş Mevsim
1959 – Bir Pazar Günü
Satılık Konut (1961 ‘de oynandı, kitaplaşmadı)
İNCELEME:
1932 – Sivas Irk Şairleri Bayramı
1940 – Köylü Temsilleri (Köy seyirlik oyunları derlemesi)
1969 – Türk Folklorunda Sosyal Mesele