Markus Wolf
Markus Wolf Biyografisi
“Yüzü olmayan adam” olarak tanıdık Markus Wolf’un, yıllardan beri Batı istihbarat teşkilatları onun bir fotoğrafına bile sahip değildi.
Markus Wolf, 19 Ocak 1923 tarihinde Hechingen, Almanya’da Friedrich Wolf, Else Dreibholz çiftinin oğlu olarak doğmuştur. Yazar ve hekim olan babası Almanya Komünist Partisi üyesidir. Adolf Hitler‘in zor kazanmasıyla birlikte komünizme olan ilgileri ve Yahudi soyundan gelmeleri nedeniyle İsviçre yoluyla Fransa‘ya, oradan da Moskova‘ya göç ettiler. Göç etmeden önce Almanya’da Alman Karl Liebknecht Okulu’na, sonra bir Rus okuluna gitti. Moskova Havacılık Enstitüsü uçak mühendisliği bölümüne kaydoldu.
2. Dünya savası sırasında Nazi Almanya’sı Sovyetler Birliği’ne saldırınca Alma Ata‘ya kaçtı. Komitern’e katıldı, burada düşman hatlarının arkasından çalışmak üzere eğitim aldı. Savaş bittikten sonradan, Sovyet işgal bölgesindeki bir radyo istasyonunda amaçlamak üzere Walter Ulbricht‘in de olduğu bir grupla Berlin‘e gazeteci olarak yollandı. Nazi liderlerinin yargılandığı Nürmberg Mahkemeleri‘ni izleyen gazetecilerin arasındaydı.
Markus Wolf, 30 yaşındayken 1953 yılında Güvenlik Bakanlığı Dış İstihbarat Servisinin kurucu üyeleri arasında oldu. İstihbarat şefi olarak, casuslar aracılığıyla Batı Almanya hükümetine, siyasi ve iş çevrelerine sızmakta büyük başarı sağladı.
Markus Wolf, Doğu Almanya Devlet Güvenlik Bakanlığı dış istihbarat bölümünün (Stasi) başı olarak 34 sene tahsis yaptı.
Batı Almanya Başbakanı Willy Brandt, 1974 yılında özel danışmanı Günther Guillaumme’un Markus Wolf’un özel casus olarak yetiştirdiği Demokratik Alman ajanı olduğunun ortaya çıkması üstüne Başbakanlıktan istifa etti.
Markus Wolf, ele geçmezliği ve bir fotoğrafının bile olmayışı yüzünden yüzü olmayan adam olarak ünlendi. 1978’de İsveç ziyareti sırasında fotoğrafının çekilmesine değin Doğu Alman casus şefinin dış görünüşünün batılı istihbarat servislerince bilinmediği söylenir. Bu ziyaretten daha sonra Doğu Alman mülteci Werner Stiller, Batı Alman karşısında istihbaratına resimdeki adamın Wolf olduğunu tanı eder. Ama bu iddia pek doğru değildir, zira 1959’da CIA, Nürmberg Mahkemeleri katılımcılarının fotoğraflarından Wolf’u tanı etmişti.
1986 yılında 63 yaşında iken emekli olup kardeşi Konrad ile 1930’larda Moskova‘da yetiştirilmelerinin öyküsünü yazdı.
Markus Wolf, doğudaki millet için değişimin bir simgesiydi, çünkü 1991 yılında Sovyetler Birliği‘nin dağılmasından önce Sovyet Komünist Partisi’nin başında yer alan son devlet başkanı Mihail Gorbaçov‘un Glasnost ve Prestroyka politikalarını destekledi.
İki Almanya’nın 3 Ekim 1990 tarihinde birleşmesinden kısa vakit önce Doğu Almanya’dan kaçtı. Rusya ve Avusturya‘dan politik sığınma istek etti, ancak reddedildi. Almanya‘ya döndüğünde Alman polisi kadar tutuklandı. 1993 yılında Düsseldorf Yüksek Eyalet Mahkemesi tarafından vatan hainliğinden suçlu bulundu ve altı sene hapis cezasına mahkûm edildi. Bu mahkûmiyet sonra, Federal Suçlar Mahkemesi göre kaldırıldı çünkü Wolf, o zamanlar bağımsız olan Demokratik Almanya Cumhuriyeti topraklarında çalışmıştı.
1997 yılında kanunsuz alıkoyma, zorlama, somut işkenceden suçlu bulundu, iki sene hapis cezasına çarptırıldı. Atom casusluğuyla suçlanan eski Batı Alman (SPD) siyasetçisi Paul Gerhard Flämig‘e karşısında tanıklığı reddettiği için ilave olarak üç gün hapis cezası aldı. Wolf, hatıratında sözünü ettiği casusun Flämig olmadığını bahis etti. Kendisine tabi çalışan tek bir kişinin ismini vermedi.
1950-1980 arası Batı ülkelerine 4000’e yakın casus yerleştiren Wolf, ajanlarını özellikle yakışıklı erkekler arasından seçmekte ve bunları devlet dairelerindeki sekreterlerin zaaflarından yararlanarak kullanmaktaydı. Bu ajanlara Romeo ajanlar da denir. Hatıralarında “Eğer casusluk tarihine geçecek olursam, bu casuslukta cinselliğin kullanımını mükemmelleştirmekten olabilir.” demiştir.
Markus Wolf, 9 Kasım 2006 tarihinde Berlin, Almanya’da 83 yaşında ölmüştür.
Evlilikleri :
3 oğlu oldu.
1.eşi: Emmi Stenzer (e. 1944–1976)
2.eşi: Christa Heinrich (e. 1976–1986)
3.eşi: Andrea Stingl (e. 1987–2006)
Kitapları :
1997 – Man Without a Face: The Autobiography of Communism’s Greatest Spymaster