Frederick Banting
Frederick Banting Biyografisi
1923 yılında İnsülinin keşfi sebebiyle Nobel Fizyoloji ya da Tıp Ödülü’nü kazanmıştır.
Frederick Banting, 14 Kasım 1891 tarihinde Kanada’da Ontario’nun Alliston kentindeki bir çiftlik evinde William Thompson Banting ve Margaret Grant’ın beş çocuğunun en küçüğü olarak doğmuştur. Lise eğitimini Alliston’daki lisede tamamladıktan sonradan 1910 yılında Toronto Üniversitesi‘nin bir bölümü olan Victoria College’de İlahiyat eğitimine başladı. Bir yıl sonradan burada başarılı olamayınca tıp okumaya karar verdi ve 1912 yılında eylül ayında Tıp fakültesine geçiş yaptı.
Frederick Banting,1914 yılında orduya girmek istedi fakat yeterli bulunmadığından kabul edilmedi. 1915 yılında ikinci denemesinde kabul edildi. Aralık 1916 ayında askeri cerrahi doktor olarak mezun oldu ve İngiltere’deki askeri hastanelerde devir aldı. Birinci Dünya savaşında İngiltere’nin yanına 1917 yılında Fransa’da Almanlara karşısında yapılan Cambrai Savaşı‘nda yaralandı. Yaralanmalarına karşın diğer bir doktor ona durmasını söyleyinceye dek on altı saat boyunca diğer yaralılara takviye etti. Kahramanlık için 1919‘da Askeri Haç madalyası verildi.
Savaştan sonradan Kanada‘ya döndü ve cerrahi eğitimini bitirmek için Toronto‘ya gitti. Ortopedi bölümünü okudu ve 1919-1920 yılları aralarında bir çocuk hastanesinde bir sene kadar cerrah olarak çalıştı. 1920 yılında Toronto‘da özel bir muayenehane açmak için bir yer bulamadı ve bu nedenle özel bir muayenehane açılmak üzere Ontario’daki Londra şehrine taşınmaya karar verdi ve gitti.
Frederick Banting, Temmuz 1920’den Mayıs 1921’e kadar hastanede Ortopedi doktorluğuna devam ederken, Londra’daki Batı Ontario Üniversitesi‘nde sözde zamanlı ortopedi ve insanbilim dersleri vermeye devam etti. 1921’den 1922’ye dek Toronto Üniversitesi‘ndeki farmakoloji konusunda ders verdi. 1922 yılında M.D. derecesini aldı ve ayrıca altın madalya aldı.
Bu sıralarda pankreas hakkında okuduğu bir makale, Frederick Banting’in şeker hastalığı’e karşı ilgisini çekti. bu nedenle diğer bilim insanlarının yazdığı raporları okudu. Diyabetin pankreasdaki Langerhans adacıkları kadar salgılanan bir protein hormonunun eksikliğinden kaynaklandığını ileri sürülmüştü ve bu varsayımsal hormona “insülin” adı vermişti.
Frederick Banting, 1922 yılında Toronto Üniversitesi‘nde Tıp’da Üstteki Düzey Gösterici olarak atandı. 1923 yılında yeni tıbbi araştırmalar başkanlığına getirildi. Toronto General’e, Hasta Çocukları Hastanesine ve Toronto Batı Hastanesine Onursal Danışmanlık Hekimi olarak da ödev yaptı. Banting and Best Institute’da araştırmalarını silikoz, kanser ve boğulma mekanizmaları üzerine yoğunlaştırdı.
1920 yılından beri diyabet ile de ilgilenen Frederick Banting, Toronto’da, fizyoloji profesörü Macleod’un laboratuarında John James Rickard Macleod ile birlikte çalışmalar yapıyordu.
İnsülin hormonunun keşfi, Toronto’da fizyoloji profesörü olan John Macleod’un yazın İskoçya’ya balık tutmaya giderken laboratuvarını bir hastanede cerrah olan Frederick Banting ve Charles Best adlı bir tıp öğrencisine bırakmasıyla gerçekleşti. Laboratuvarda köpeklerle çalışan bu iki adam, sonradan insülin olarak bilinen bir anti-diyabet maddesine sahip pankreas saf ekstraktını arıtan biyokimyacı James Bertram Collip’in çalışmasına katıldılar.
14 yaşındaki şeker hastalığı hastası Leonard Thompson, saf ekstrakt bahşedilen birincil insandı. Thompson üç yıldır diyabet hastasıydı ve sadece 30 kilo olduğu o sırada vefat döşeğindeydi. Collip’in ekstraktını almasının arkasından Thompson’ın belirtileri ortadan kaybolmaya başladı ve kan şekeri normale döndü. Sonuçlar kesindi; bu pankreas ekstraktının insanlarda manâlı anti-diyabet etkileri vardı.
Frederick Banting, 1923 yılında meslektaşı John James Rickard Macleod ile birlikte İnsülinin keşfi nedeniyle Nobel Fizyoloji ya da Tıp Ödülü’nü kazanmıştır. Frederick Banting, ödülden kendine düşen payını yanında çalışan asistanı Dr. Charles Best ile paylaştı. Macleod da insülinin katıksız ve yeterli miktarda elde edilmesinde kayda değer katkıları olan, biyokimyacı James Bertram Collip (1892-1965) ile paylaştı.
Frederick Banting, 1923 yılında Toronto Üniversitesinde tıp profesörlüğüne getirildi, Üniversitesinde Banting ve Best Kürsüsü kuruldu.
Frederick Banting’in doğduğu gün olan 14 Kasım, Dünya Diyabet Günü olarak kutlanmaktadır. Keza insülinden herkesin faydalanması için, 1 dolarlık sembolik bir vergi karşılığında bütün haklarını Toronto Üniversitesi‘ne satmıştır.
1923 yılında Kanada Hükümeti, çalışmalarına devam etmesi için Frederick Banting‘e ciddi bir bütçe ayırdı. 1934 yılında Kral V. George göre şövalyelik ünvanı verildi.
1926 yılında Kanada’daki Royal Society’nin üyeliğine seçilen Banting 1930’da kendi namına bir enstitü kurarak, 1939’da değin araştırmalarını sürdürdü. 1934’te İngiltere kraliçesi II. Elizabeth’den “Sir” unvanı aldı, bir yıl daha sonra da Londra’daki Royal Society’nin üyeliğine kabul edildi.
1938 yılında havacılık tıbbına olan ilgisi, Banting’in, yüksek doruk muharip uçaklarını kullanan pilotların karşılaştığı fizyolojik sorunlarla ilgili araştırmalarda Royal Canadian Air Force’a (RCAF) katılmasıyla sonuçlandı. Banting, eski Eglinton Hunt Kulübü Toronto‘da dar bir tesiste barındırılan RCAF’ın 1 Numaralı Klinik Soruşturma Birimine (CIU) başkanlık yaptı.
İkinci Dünya Savaşı esnasında havacıların “karartma” (senkop) gibi sorunlarını araştırdı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Banting’in projelerinden bir diğeri de, pilotların G-kuvvetlerine maruz kaldıklarında karartmalarını önlemek için G-takımının keşfi ile Wilbur Franks’e tezgâhtar oldu.
Frederick Banting, 21 Şubat 1941 tarihinde bir uçak kazasında Newfoundland, Labrador, Kanada’da 50 yaşında ölmüştür.
