Hector Berlioz
Hector Berlioz Biyografisi
Fransız besteci Berlioz, Fantastik Senfonisi’yle büyük bir üne kavuşmuştur.
Hector, doktoi ve müzikten anlayan bir annenin çocuğu olarak 1803 yılında Fransa’da dünyaya geldi.
Ailesinde herhangi bir enstürman çalmayı bilen kimse yoktu ve oturdukları ilçede tek bir piyano bile bulunmuyordu.
1809 yılında ilkokula başlayan Berlioz, okulda sesiyle ve söylediği şarkılarla kendini herkese tanıttı.Piyano, flüt ve gitar çalan sınıf öğretmeninden eğitim aldı hem birincil keman derslerini mektep müdürü üstlendi.
Demin 12 yaşındayken şarkılar, flüt, keman ve viyola için parçalar besteliyordu.Babası müzikle ilgilenmesini istemediği için 1819’da liseyi bitirdikten sonra Berlioz’u tıp öğrenimine başlattı.
1821 yılında Paris Tıp Fakültesi’ne gönderildi.Fakat Berlioz el altından konserlere gidiyor, Gluck’un operalarını, Beethoven’ın senfonilerini dinliyordu.
1822’de müzik alanında gösterdiği üstis Konservatuarı’nın öğretim üyesi ünlü besteci J.F.Lesueur’dan ders almaya başladı.
2 yıl sonra okulu bitirip, diplomasını aldı.Fakat doktorluk mesleğini iyice bırakarak müziğe yöneldi.
1826’da Büyük Roma Ödülü yarışmasına katıldı lakin daha birincil elemelerde kaybetti.Bunun üstüne aynı yıl Paris Konservatuarı’na yazıldı.
Meşhur öğretmen Anton Reicha’dan düzen ve kontrpuan dersleri almaya başladı.1827 yılında “Fem Mahkemesi Yargıçları” adlı operasıyla 2.kez Büyük Roma Ödülü yarışmasına katıldı ve tekrar başarısız oldu.
1828’de bestelediği bir kantatla yeniden Büyük Roma Ödülü için başvurdu ve bu yarışmada ikincilik ödülünü kazandı.
1830’da tamamladığı 5 bölümlü “Fantastik Senfoni” adlı eseri ile büyük başarı kazandı ve insanlarca tanınmaya başladı.
Ressam benzer sene “Sardanapale” adlı kantatıyla 4.kez katıldığı Büyük Roma Ödülü’nü kazandı ve 3 sene Roma’da kalma hakkı elde etti.Roma’da kaldığı vakit içinde “Lelio yada Yaşama Dönüş”, “Kral Lear” ve “Rob Roy” adlı uvertürlerini besteledi.
1832 kasımında Paris’e döndü.9 Aralık 1832’de Şahane Senfoninin Lelio ile birlikte seslendirilmesinden sonradan büyük üne kavuştu.
1833 yılında konsere gelen usta Harriet ile ailelerinin karşı çıkmasına karşın evlendi.Fakat bir süre sonra anlaşamadıkları için evliliklerini sona erdi.
Bu olaydan sonradan büyük bir enerjiyle çalışmaya başlayan Berlioz, 1834 yılında viyola ve orkestra için “Harold İtalya’da” adlı eserini ünlü kemancı Paganini için tamamladı.
1836’da 5 bambaşka gazetenin müzik yazarlığını üstlendi ve müziğin gelişmesi adına çoğu yazılar yazdı.
1838 yılında başlangıçta Paris’te sahnelenen 3 perdelik “Benvenuto Cellini” adlı operasını yazdı.Fakat birincil zamanlarda anlaşılamayan bu opera uzun vakit ele alınmadı.
Ama 1852’de F.Liszt’in yönetimindeki eser uluslararası planda bir repertuar operası olmanın önemini kazandı.
Berlioz, 1840 yılında Fransa’da siyasal olayların başladığı sırada hükümetçe kendisine ısmarlanan “Ağlama ve Başarı Senfonisi”ni yazdı.
1841-1845 yılları arasında Belçika, Almanya, Avusturya, Rusya, Çekoslovakya ve Macaristan gibi ülkelerde konserler verdi.
1844 yılında “Büyük Çağdaş Çalgılama ve Orkestralama” adlı meşhur öğreti kitabını yazdı.
Yalnız yaşayamayacağını anlayan artist, 13 yıldır ilişkisi yer alan İspanyol asıllı piyanist Marien Recio ile evlendi.
1858’de “Truvalılar”, 1861’de “Truvalılar Kartaaca’da” adlı operası sahneye kondu.
Bundan sonra suskunluk dönemine giren Berlioz, “İsa’nın Çocukluğu” oratosu ile Shakespeare’in “Kuru Şamata” adlı romanından alınan 2 perdelik “Beatrice et Benedict” adlı eseri yazdı.
Daha önce kısa aralıklarla babasını, annesini, kız kardeşini ve eşleri Harriet ile Maria’yı kaybeden Belioz, 1865 yılında yüzbaşı oğlunun Havana’da hayatını kaybetmesi üzerine hayatındaki en büyük acıyı yaşadı.
Monaco ve Nice’deki gezisinde düşerek ayağını inciten Berlioz, Paris’e dönünce hastalandı, 65 yaşındayken 8 Mart 1869 günü hayata gözlerini kapadı.
Yapıtları: Yunan Devrimi Üstüne Mertlik Sahneleri, Kleopatra, Sardanapal’ın Son Gecesi, Requim, Te Deum, Faust’un Sekiz Sahnesi, Les Francs-Juges, Korsan, Romeo ve Juliet.
