Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi Biyografisi
Türkiye’nin birincil çevrecisi ve doğa aşığı.
Kurtuluş Savaşı‘ında savaştığı için İstiklal Madalyası sahibi de olan Ahmet Bedevi, hayatını Manisa‘yı bütün Türkiye’ye örnek olacak şekilde ağaçlandırmaya adamış ve yaşadığı zaman baştan başa binlerce ağaç dikmiştir.
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi, 1899 yılında Irak’da Bağdat’ın 100 km. kuzeyindeki Samarra Kentinde doğmuştur. Esas adı Ahmeddin Carlak’dır. Adı kendi söylediğine göre Ahmet Bedevi… Cumhuriyet sonrası nüfus kayıtlarında ise Ahmet Carlak.. Halk Müziği aralarında ancak lakabı ise Manisa Tarzanı. Kerkük kökenli bir Türkmen’dir. O Carlak soyadını göstermek yerine hayat felsefesini kendine misal aldığı evliya Ahmet Bedevi‘nin soyadını kullandı. Artık onun adı Ahmet Bedevi idi.
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi, Türk Ordusu’nda ayrıca I. Dünya Savaşı, peşinde ayrıca de Kurtuluş Savaşı‘ na katılmıştır.
Gençliğinde, bir misafir etme sırasında güzel bir kızla tanışır ve aşık olur. Bu kız, Türkmen kabile reisi Şeyh Tahir’in kızı Meral’dir. Kız ailesinden istenir, ardındaki nişan yapılır. Bütün düğün hazırlıkları başlamışken, I. Dünya Savaşı çıkar ve Osmanlı İmparatorluğu’da savaşa girer. Ahmet Bedevi I. Dünya Harbinde hangi cephede çarpışmıştır agnostik ancak, savaştan daha sonra Hindistan’a geçer. Balta girmemiş ormanlarda yaşar bir müddet. sonra da İran’a geçer. Orada bir Türkmenden, nişanlısı Meral’in ve ailesinin İran’ın Gver Yaylalarında olduğunu öğrenir. Yayan, aç susamış günlerce yol alır ve nişanlısını bulur. Düğün hazırlıkları bitmiş başlar ama, bir İran Gazetesinde Mustafa Kemal Paşa adında bir ulusal kahramanın, milli mücadeleye giriştiğini öğrenir.
Ahmet Bedevi, Kurtuluş savaşına katılmak için bu defa nişanlısını da alır yanına ve Anadolu’ya geçmeye çalışır. Sarp bir kayalıktan geçerken nişanlısının ayağı kayar ve bir uçuruma düşerek ölür. Ahmet Bedevi Anadolu’ya geçmeyi başarır ve Kazım Karabekir’in ordusunda Kafkas cephesinde er olarak tahsis alır. Kurtuluş Savaşı süresince de Gaziantep ve Kilis cephelerinde savaşır ve gösterdiği yararlılıklardan ötürü, kırmızı şeritli İstiklal madalyası ile ödüllendirilir.
Ahmet Bedevi her devlete ait kutlamada göğsüne bağladığı bir palmiye yaprağı üzerine bu İstiklal madalyasını takarak törenlere iştirak etmiştir.
Kurtuluş Savaşı sonrası geri çekilen Yunan Kuvvetlerinin yakıp yıktığı Manisa’ya yıkıntıilginç uyandırmak için gelmiş ve sonra yanan ağaçları görüp baştan dikip, Manisa’yı yeşillendirmek için kalmış ve Manisa’ya yerleşmiştir.
Ona göre savaş bitmiştir ve yeni kutsal görev ”ağaç dikmektir”. Hiç Durmaksızın ağaç diker, yeşillendirir Spil Dağını, Manisa’yı.. Ta oysa ölümüne kadar.
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi, Spil dağında bir kulübede, yataksız, yorgansız, yastıksız yaşar. Üzerinde de yaz kış bir siyah şort vardır sadece. Büyükbaba Niyazi’nin lokantasında yemek yemek yer, karşılığında su taşır. Manisa Belediye’si onu işe alır ve ne iş verilirse yapar. Yaptığı işlerden biri de her öğlen saatinde Topkale’de ki topu ateşleyerek öğlen saatini haber vermektir. Başkalarının 25-30 dakikada çıkabildiği Spil Dağın’daki Topkale Tepesine o, lastik pabuçlarıyla birkaç dakikada çıkar, kendi saatine kadar saat 12:00 olunca olasılıkla askeriye’den kalma eski bir top arabasından 1 el top atışı yaparak saatin 12:00 olduğunu halka da bildirir. Bu yüzden halktan bazıları ona “topçu hacı” da der.
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi, 1 Haziran 1933 tarihinde 30 TL. aylıkla Manisa Belediyesi bahçıvan yardımcılığına getirildi. Yaşamında fazla masrafı olmadığından paraya ihtiyaç duymaz. Kendisi fazla yoksul olmasına karşın, 30 TL. aylığının koskocoman bir kısmını her zaman yoksullara harcardı. İsteyen vatandaşın bahçesini bedava düzenler, eker, biçer.. Bu paraya tamah etmez hali, yardımseverliği, çalışkanlığı ve hoşgörüsü onu Manisa halkının sevgilisi yapmıştı.
Atatürk ölünce, saç ve sakal bırakır. Esmer çıplak teni, saç ve sakalı ona en ince ayrıntısına kadar esrarengiz bir hava verir. Hakkında o kadar çok efsane, söylence üretilir. Herkes bunlardan kendi beğendiğini ona yakıştırır. Bir gün başrolünde Johnny Weissmuller’ in oynadığı, 1934 yapımı “Tarzan” filmi, Manisa sinemalarında gösterime girer. Tarzan, Ahmet Bedevi’ye çok benzemektedir. Halk derhal yeni lakabı yapıştırır. MANİSA TARZANI..
Saçlarının ve sakallarının bakımına da büyük itina gösterir, çiçeklerden yaptığı özel kokuları sürünür ve daima güzel kokar.
1950 yılı Genel Seçimi’nde bayan bir öğretmenle birlikte Demokrat Parti (DP) lehinde şehirde büyük bir kampanyaya girişir. Demokrat parti yetkilileri Ahmet Bedevi’ye seçimleri kazandırdıkları takdirde Manisa’da tek bir ağaç bile kesilmeyeceğinin sözünü verdi. Ahmet Bedevi, çocuklarını can tehlikesinden kurtarmış bir baba coşkusuyla demokrat parti yetkililerine destek etti. Kampanyaya bütün büyük kasaba katılır. Sonuçta DP kazanır.
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi, bununla beraber iyi bir sporcudur. Manisa dağcılık Kulübünün kurulmasına ön ayak olur. 1957 yılında çıktığı yurt gezisinde Sızı, Cilo, Demirkazık dağlarına tırmanır.
Türkiye’deki dağların zirvelerine tırmanmayı tamamlayıp Manisa‘ya döndüğünde, kesilmiş ağaçları görür görmez, “Yokluğumdan yararlanıp yüce çamları kesmişler, evlatlarını kaybetmiş baba gibiyim, göğsüme hançer saplanıyor, dayanamıyorum” diyerek üzüldü. pek üzüldü fakat yürek spazmı geçirerek 1963 yılında hastaneye kaldırıldı. Aşırı efor nedeniyle yürek büyümesine bağlı yetmezlik teşhisi konulan Tarzan’a, kendisini daha eksik yorması önerilse de, o tam iyileşmeden hastaneden çıktığı gibi; şehir merkezindeki park içerisine hazır yeni kulübesi yerine, Spil Dağı eteklerindeki ilk kulübesine yerleşti.
Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi, afiyet şartları bakımından bitmiş hastaneye kaldırıldığında 31 Mayıs 1963 tarihinde Manisa’da 64 yaşında ölmüştür.
Manisa Tarzanı belki de dünyanın ilk çevrecilerinden biridir. Gerçek bir doğa aşığı ve savaşçısıdır. Hakkında kitaplar yazılı, filmler çekilmiş ve böylece çok heykeli dikilmiştir. Türk halkı gerçekten Ahmet Bedevi’yi fazla sevmiştir.
Bugün Manisa’da adına düzenlenen çevre etkinlikleri vefat gününden başlayıp 5 Haziran Dünya Çevre Günü’ne bağlanarak kutlanıyor.
Manisa Tarzanıyla ilgili hatıralar :
Tarih 8 Eylül 1956. Manisa Dağcılık Kulübü öğrencilerinden Engin Kongar Niğde’deki Aladağların Demirkazık zirvesine tırmanırken kayalıklardan yuvarlanarak hayatını kaybeder. Kongar bu şekilde ölen birincil dağcımızdır.
Üç yıl daha sonra Kongarın anısına yapılan bir anıt için açılış düzenlenir ve topluluk aralarında Bedevi de vardır. Bedevi’nin aklına pat diye nişanlısı Meral’in ölümü gelir. O da Kurtuluş Savaşında Türk Ordusuna katkıda bulunmak üzere gönüllü olarak Bedeviyle beraber cepheye bu arada kayalıklardan yuvarlanarak hayatını kaybeder. Bedevi saldırı yapsa da onu kurtaramaz.
Bu acıyı tekrar hissederek Kongar’ın üzgün annesinin yanına kazanç ve “Anneciğim üzülme, ben bu anıtın çiçeklerine her gün bakar, onları hiç soldurtmam” dedi.
