Sait Faik Abasıyanık Biyografisi
Moupassant ve Çehov tarzı şart öyküsünün Türk Edebiyatı’ndaki en manâlı temsilcilerinden biridir. Genel Olarak toplumun alt kesimlerinden seçtiği kahramanları realist bir yapıdadır. Öyküleründeki en belirgin temalar doğa, balıklar, deniz ve Rum balıkçılardır. Öykülerinin dışında roman, şiir ve röportajları bulunmaktadır.
18 Kasım 1906‘da Adapazarı‘nda doğan yazarın gerçek ismi Mehmet Sait‘tir. Babası Mehmet Faik Bey, kereste tüccarıydı. İlköğrenimine Adapazarı’nda başlayan Sait Faik, ortaöğrenimine İstanbul Erkek Lisesi ve Bursa Lisesi‘nde devam etti. Edebiyat hayatına bu dönemde şiir ile atılmıştı. İlk öyküsü “İpek Mendil“i 1926 yılında yazmıştı. 1929 yılında ise Kenan Hulusi aracığı ile “Uçurtma” adlı adlı öyküsü Uyruk Gazetesi‘nde yayınlandı.
1928 yılında girdiği İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde iki sene okuduktan sonra babasının isteği üstüne İsviçre’ye iktisat okumaya gitmiştir. Ama çok geçmeden Fransa’ya geçti. 1931–1935 yılları aralarında Fransa’da kaldı. Kültürel yapısı ilginç gelen Grenoble şehrinde uzun bir vakit kalarak entellektüel çevrelere girdi. İçki ve avare hayat ile tanışması böyle başladı. Burada sürdüğü düzensiz yaşan yüzünden babası onu geri çağırdı ve 1935 yılında yüksek öğrenimini yarıda bırakarak Türkiye’ye döndü.
Türkiye’ye döndükten sonradan bir vakit Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi’nde türkçe öğretmenliği yaptı. Peşinde babasının açtığı toptancı tahıl mağazasını işletmekle uğraşsa da başarılı olamadı. II. Dünya Savaşı yıllarında “Haber” adlı gazatede adliye muhabirliği yaptı. Bu dönemden sonra yalnızca yazı işleriyle uğraşmaya karar vermişti. 1936‘da ilk kitabı “Semaver” yayımlandı.
1939 yılında babasının ölümü üstüne yazmayı bıraktı. Maddesel zorluk çeken annesiyle birlikte Burgazada‘daki evinde yaşamaya başladı. Türkiye’de siyasi rejimin yazarlara baskısının ağır olduğu bir dönemde, 1940 yılında “Şahmerdan” adlı kitabı kitabını yayımladı. Bu kitapta yer alan bir öykü nedeniyle Sıkıyönetim Mahkemesi‘nce yargılanmıştı. Baraatine değin “Medar-ı Muaşeret Motoru” adlı kitabı da toplatıldı. 1946 yılında kendisine siroz teşhisi konulana dek yazmaya devam etti. Hastalığının kendisinde yarattığı duygusallık olgunluk dönemi yazılarında etkili olmuştu. Ama bir vakit sonra yazmaya yeniden başladı. 1951 yılında yazdığı “Kayıp Aranıyor” adlı kitabı toplatıldı. 1953 yılında Amerika’daki “Mark Twain” derneğine fahri aza seçildi.
11 Mayıs 1954‘te Burgazada’daki evinde sirozdan ölene kadar yazmaya devam etti. 1963 yılında annesinin ölümünden sonradan Burgazada’daki evi “Sait Faik Müzesi” haline getirildi. Vasiyeti gereğince eserleri Darüşşafaka Derneği’ne bırakıldı. Annesi Makbule Hanım’ın çabalarıyla ölümünden bir yıl daha sonra verilmeye başlanan öykü ödülü “Sait Faik Hikaye Armağanı” halen devam etmektedir.
Eserleri:
Öykü kitapları
Semaver 1936
Sarnıç 1939
Şahmerdan 1940
Gereksiz Adam 1948
Semt Kahvesi 1950
Havada Bulut 1951
Kumpanya 1951
Havuzbaşı 1952
Son Kuşlar 1952
Alem Dağında Var Bir Yılan 1954
Az Şekerli 1954
Tüneldeki Çocuk 1955
Duruşma Kapısı 1956
Romanları
Medar-ı Muaşeret Motoru (Birtakım İnsanlar) 1944
Kayıp Aranıyor 1953
