Yann Tiersen

Yann Tiersen Biyografisi

Fransız müzisyen. Fransa’nın en büyük müzik dehaları aralarında gösterilen Tiersen, çoğu bambaşka enstrümanı kullanarak deneysel ve minimalist bir stil oluşturmuştur. Keza geleneksel hem de reformcu olarak adlandırılan müziğinde kullandığı avangart dokunuşlarla, folkla pop arasında aralıklı ara sıra da rock soundlarıyla zenginleşen bir tarz ortaya koymuştur.
23 Haziran 1970’te Brest, Brittany, Fransa’da dünyaya geldi. Müzikle küçük yaşlarındayken ilgilenmeye başlayan Tiersen, Rennes, Nantes ve Boulogne gibi birkaç akademide klasik müzik eğitimi aldı. Müzikal kariyeri, arasında 1998 tarihli Erick Zonca’nın yönetmenliğini yaptığı La Vie Rêvée des Anges, André Téchiné’in çektiği Alice et Martin ve Christine Carrière’in yönetmenliğindeki Qui Plume la Lune? gibi kısa filmler ve oyunlar için yazdığı skorlarla başladı.

Yann Tiersen, ilk albümü “La Valse Des Monstres“ı 1995 yılında yayınladı. Arkasında “Rue Des Cascades” (1996) ve dünya çapında tanınmasını karşılayan “Le Phare” (1998) albümleri geldi. Çıkardığı “Tout Est Calme” (1999) ve “L’absente“ın (2001) albühatrı sayılır bir başarı elde eden Tiersen, 2001 yılında yönetmen Jean Pierre Jeunet’cilt öneri aldı. Jeunet, filmi Le fabuleux destin d’Amélie Poulain için onunla niyetlenmek istemişti ve bu Tiersen için gerçek bir talih oldu. Çünkü filmin ulaştığı milletlerarası izleyici kitlesinde ve kazandığı başarıda müziklerinin de payı olmuştu ve akordion, armonika, piyano ve viyolinle yaptığı bu lirik ve hazin besteler filme fazla yakışmıştı. “Amelie”, 2002 yılında Yann Tiersen’e ‘En İyi Film Müziği’ dalında César ödülünü kazandırdı. Keza aynı sene Dünya Film Müzikleri Ödülleri‘nde (WSA) Yann Tiersen ‘Yılın En İyi Orjinal Film Müziği’ ödülünün de sahibi oldu.

Dünyanın dört bir yanına verdiği konserlerin peşinde Yann Tiersen, 2004 yılında Goodbye Lenin filminin müziklerini yazdı. Ödül geleneği bu filmde de devam etti. Yann, bu kere da Alman Film Ödülleri‘nde onurlandırılmıştı. Aynı yıl şarkıcı Shannon Wright’la iki taraflı müzikal araştırmalar içine girdi.

Yann Tiersen yeni albümü “Les Retrouvailles“ı kendisiyle ve notalarıyla baş başa kalmak için çekildiği Quessant adasında yarattı. Albümde Tindersticks’cilt Stuart Staples, Jane Birkin, Elizabeth Fraser ve Cocteau Twins gibi müzisyenlerle çalışan Tiersen, bilhassa Jane Birkin’in seslendirdiği “Plus d’Hiver” ve Tindersticks’ten Stuart Staples imzalı “A Secret Place” çalışmalarıyla bu albümüyle de göz doldurdu ve olgunlaşmış bir müzikal daha aşağı yapı ortaya koydu.

Stiliyle Philip Glass, Erik Satie, Steve Reich, Penguin Cafe Orchestra, Nino Rota ve Mogwai gibi besteci ve gruplarla benzer kategoride görülen ve karşılaştırılan Tiersen, çalışmalarında daktilo vuruşu, saat gibi nesnelerin seslerini de kullanmaktadır. Noir Desir ve Claire Pichet’le de çalışmış olan Tiersen’in canlı performansları da birbirinden öbür bir çizgide seyretmektedir. Değişik enstrümanları birleştirerek ve enstrümanların sınırlarını zorlayarak ayrı sesler elde eden artist, bu seslerle de dağıtılmış doğaçlamalar yapmaktadır. Konserlerinin bir kısmını usta Dominique A’nın eşliğiyle gerçekleştiren müzisyen, son çalışmalarında müziğinde daha sert sesler ve ritmler kullanmaya başlamış, denek bir tarza yöneldiğini ortaya koymuştur.