Zenon

Zenon Biyografisi

Antik Yunan filozofu ve matematikçisi. Zenon deyince akla paradokslar gelir.
Zenon, m’da bir Yunan kenti olan Elea’da milattan önce 495 yılında doğmuştur. Zenon’un kendi kendini yetiştirmiş bir köylü çocuğu olduğu söylenir. Elea Okulu’nun en önemli filozofları arasında yer alır.

Zenon, hocası Parmenides’in Bir’ci anlayışını ve yalnızca Varlık’ın değişmeyen gerçek olduğunu öne süren görüşünü geliştirmiş, çokluk ve değişmenin gerçek olduğunu savunan karşıt görüşlerin tezlerine karşı mantıklı güçlükleri gözler önüne seren dolambaçlı kanıtlarla değişimin olanaksızlığını göstermeye çalışmış, ileri sürdüğü örneklemeleriyle felsefe tarihinde ün kazanmıştır.

Aristotales göre diyalektiğin kurucusu olarak nitelenir. Parmenides‘in öğrencisi olan Elealı Zenon’un, mantık ve matematiğin gelişmesinde kayda değer rol oynayan meşhur paradoksları senaryo ve ebediyet kavramlarının tarafsızlık kazanmasına kadar çözümsüz kalmıştır.

Zenon, varlığın birliğini kabul ettirmek içinkanıtlarıyla, hareketin olanaksızlığını göstermeye çalıştı. Zeno’nun paradoksları üzerine her çağın en büyük bilginleri kafa yormuşlardır. Olmayan ergi yöntemi çok erken bir tarihte bu paradokslara parlak bir biçimde uygulanmıştır.

Zenon, varlığın birliğini ve sürekliliğini ortaya kurmak için bulduğu kanıtlarla (ok kanıtı, kaplumbağa kanıtı, vb.) hareketin varlığına tepki gösterdi. Parmenides’in soyut, çözümlemeli tarzını sürdürmüş, lakin rakiplerinin tezlerinden yola çıkarak reducito ad absurdum (saçmaya indirgeme) yöntemiyle bunları çürütmüştür.

İlk paradoksta, meşhur bir yunanlı koşucu olan Aşil, bir kaplumbağayla yarışacaktır. Kaplumbağa birazcık daha önde olacaktır koşuya başlarken. Zenon, bu koşuda seri Aşil’in hiç bir vakit kaplumbağayı geçemeyeceği, bunun mantıklı olarak muhtemel olmadığını öne sürer. Çünkü her seferinde Aşil’in aşması gereken bir mesafe kalacaktır, kaplumbağanın bulunduğu noktaya her gelişinde kaplumbağa bir başka noktaya geçmiş olacaktır ve Aşil’in onu geçebilmesi için her seferinde bu noktaları başta geçmiş olması gerekir. Ok paradoksunda da aynı bir sonuca varılır.

Buradaki esas argüman şöyledir: Mesafe ebedi noktalardan oluşmaktadır ve bunlar sonlu bir süre içinde geçilemezdir. Bu Nedenle Zeno mantıksal ve diyalektik olarak tanıdık diyalektikcilerin bütün karşıt yönünde hareketin ve değişmenin olanaksız olduğunu, bunların bir göz aldanması olduğunu ve temelde varlık’ın değişmeyen bir halinde bulunduğunu öne sürer.

Aristoteles göre diyalektiğin bulucusu kabul edilmesinin nedeni de büyük muhtemelen bu çıkış noktası ve çok etkin olan çürütme yöntemidir.

Parmenides’in devinimsiz varlık kavrayışını gösterilmek istedi. Bunun için birkaç delil ortaya koydu. O da Parmenides gibi gerçek varlığın, birlikli ve devinimsiz varlığın duyumlarla algılanamaz olduğuna, duyuların ama fizik dünyayı, gösterme dünyasını, yokluk dünyasını algılayabildiğine inanıyordu. Devinimi anlamsız kılan, uzayın sonsuza kadar bölünür olmasıydı. Buna tarafından en minik devinim de sonsuzdu.

eserleri, ”Tabiat Üzerine” , ”Karşısında Fikirler” ve Emperdokles üstüne eleştirili bir “Yorumlama” dır.

Zenon, Elea tiranına düzenlenen bir suikaste karıştığı için milattan önce 435 yılında başı kesilerek öldürüldü.

Zenon’un paradoksları:
1. Her türlü hareket olanaksızdır.
2. Achilles, önünde ilerleyen kaplumbağayı hiçbir zaman yakalayamayacaktır.
3. Atılan bir ok tekrar tekrar atıl veya hareket halindedir.
4. Bir zamanın yarısı, benzer zamanın iki katına eşittir.